سختگیریهای خانواده و جامعه دختران را به دام اعتیاد می کشاند.

هیچ کس به فکر دختران معتاد نیست.

گروه حوادث: سیگار داری؟ دخترک گفت. چشم هایش خمار بود. بازوهایش درد می کرد. پایش را روی زمین می کشید و به زحمت راه می رفت. به هر که می رسید، جلویش را می گرفت. خیره در چشم هایش نگاه می کرد و با ولع خاصی می پرسید: سیگار داری؟
تعداد دختران و زنان جوان معتاد روز به روز افزایش می یابد اما مسئولان می گویند: آمار نداریم. آماری نمی توان در این رابطه به دست آورد.
در آخرین تحقیقاتی که از سوی ستاد «حمایت از آسیب دیدگان اجتماعی» صورت گرفته، مشخص شده است، اعتیاد دختران جوان به ویژه در سنین پیش از 18 سال ناشی از چند عامل اصلی و مهم است.
بنا به این تحقیق، دخترانی که در پی جداشدن والدینشان از یکدیگر با نامادری یا ناپدری زندگی می کنند بیشتر در معرض گرفتاری در دام اعتیاد قرار دارند.
همچنین اعتیاد پدر و مادر نقش مهمی در اعتیاد فرزندان دارد زمانی که شخص از دوران کودکی همواره مواد مخدر را در دسترس خود می بیند و نسبت به نحوه مصرف آن آگاهی پیدا می کند، اعتیاد وی در سنین پایین قابل پیش بینی است.
فوت والدین، فقر، ازدواج های اجباری، انتظارات بی مورد والدین از دختران، تعرض جنسی، عدم سلامت روحی- روانی و آزار جسمی از عوامل دیگر گرایش دختران به مواد مخدر است.
همچنین این تحقیق مشخص کرده است ارزانی قیمت مواد مخدر و شایع بودن آن یکی از مهمترین دلایل افزایش آمار معتادان در جامعه است.

دلایل فرهنگی- اجتماعی اعتیاد
«قاسم قاضی» روانپزشک و استاد دانشگاه نیز در رابطه با افزایش اعتیاد در میان دختران می گوید: این مسئله دلایل فرهنگی- اجتماعی دارد. دخترهای ما نسبت به پسران از فعالیت های اجتماعی کمتر برخوردارند و سختگیری های زیادی در مورد آنها از سوی خانواده و جامعه اعمال می شود.
وی می افزاید: در دنیای امروز که بحث حقوق بشر و تساوی زن و مرد مطرح است دختران ما به این فکر می کنند که چرا آنها نباید از حقوق مساوی با مردان برخوردار باشند. از طرفی رسانه ها تساوی حقوق را تبلیغ می کنند و از سوی دیگر عملا دختران مشاهده می کنند چنین تساوی وجود خارجی ندارد. بنابراین، آنها دچار نوعی تضاد می شوند و طبیعی است برای رفع این تضاد و اضطراب های ناشی از آن تلاش می کنند اما از آنجا که توانایی رویارویی با خانواده و جامعه را در قبال نابرابریها ندارند به مواد مخدر و اعمال نادرست گرایش پیدا می کنند.

تحقیر زنان به عنوان جنس دوم
«دکتر غلامحسین معتمدی» روانپزشک و استاد دانشگاه نیز می گوید: اصولا مواد مخدر جبران کننده کمبودهای شخصیت روانی افراد است این کمبودها به صورت کشمکش درونی، سرخوردگی، اختلالات روانی و شخصیتی جلوه می کند.
وی می افزاید: زمانی که زن در جامعه به عنوان جنس دوم و در خانواده به عنوان عضو حقیری مطرح است، فشارهای روانی شدیدی بر وی وارد می شود و این فشارها به شکنندگی روانی و گرایش به اعتیاد منجر می شود.

مرکز بازپروری نداریم
اگرچه پیشگیری از اعتیاد بسیار بااهمیت تر از درمان آن است اما به هر حال یکی از اقداماتی که در راه مبارزه با معضل اعتیاد دختران نقش بسزایی دارد درمان و بازپروری این دسته از معتادان است.
بی توجهی به بازپروری معتادان باعث شیوع هرچه بیشتر این معضل می شود اما متاسفانه تا به حال در زمینه بازپروری معتادان دختر هیچ اقدام موثری انجام نشده است و به نظر می رسد این موضوع در برنامه های آینده سازمان بهزیستی نیز جایی ندارد.
مرکز «شفق» تنها مرکزی بود که به نگهداری از زنان ویژه و معتاد و بازپروری آنان اختصاص داشت اما این مراکز با تغییر در بخش های مدیریتی سازمان بهزیستی و متحول شدن نگرش مسئولان نسبت به مسئله اعتیاد، تعطیل شد.
مسئولان جدید سازمان بهزیستی در رابطه با معضل مواد مخدر، با این نگرش که مرکز «شفق» بیشتر به زندان شباهت دارد تا مرکز بازپروری، حال آن که معتاد جرم نیست و بیمار محسوب می شود، اقدام به تعطیل مرکز «شفق» کردند اما با تعطیل آن، مرکز دیگری که برای بازپروری و درمان معتادان دختر و زن مناسب و مطلوب باشد، تاسیس نشد.
به گفته یکی از مشاوران پیشگیری از آسیب های اجتماعی سازمان بهزیستی، این سازمان در نظر دارد تا مرکز بازپروری جدیدی را با بهره گیری از روش های جهانی ترک اعتیاد و به شیوه T.C برای بازپروری معتادان مرد تاسیس کند اما در این برنامه نیز چاره ای برای درمان و ترک اعتیاد زنان اندیشیده نشده است.