عشق کاذب،توهمات خیالی

در شماره گذشته، بخش نخست گزارش بررسی علل و پیامدهای عشق های کاذب در دوران نوجوانی وجوانی را خواندید. در این شماره نظر کارشناسان دیگر را در این رابطه می خوانید:
«قاسم قاضی» روانشناس و استاد دانشگاه تهران، در این باره می گوید: «عشق های کاذب درواقع نوعی «عشق عصبی» و ناشی از «عدم تعادل» هستند. در این نوع عشق ها، فرد می خواهد معشوق به آن شکل که خود می پسندد باشد نه آن گونه که واقعا خود معشوق است.
عشق های کاذب بر پایه توهمات و خیالات واهی فرد است و بر همین اساس فرد برای به دست آوردن معشوق اوایل آشنایی اش با وی، اقدام به دروغگویی می کند و به عنوان مثال خودش را مهندس، پزشک و یا... معرفی می کند. درواقع در این نوع عشق ها هردوطرف نقاب بر چهره دارند.»
وی می افزاید: «شور جوانی» به همراه میل جنسی از عوامل اصلی عشق های کاذب است. در این نوع عشق ها جنسیت تفاوتی ندارد و دختر و پسر هردو می توانند دچار آن شوند.
«قاضی» در ادامه می گوید: «عشق واقعی، عشقی است که بین دو شخص به صورت آزادانه و غیرتملکی رخ می دهد. در این صورت دو طرف در کارهای شخصی یکدیگر دخالت نمی کنند و با شفافیت و صداقت با هم برخورد می کنند حتی اگر زمانی احساس عشق در آنها نزول کرد، صادقانه آن را مطرح می کنند.»
این روانشناس اضافه می کند: «برای برطرف شدن این معضل باید دموکراسی در خانواده های ما حاکم شود و هر انسان بیاموزد که رهبر خود باشد و برای دیگران تصمیم گیری نکند زیرا در این صورت جوان پس از ورود به جامعه می داند که علایق واقعی اش چیست و به دنبال چه چیزهایی است. در این صورت به عشق های کاذب دل نمی بندد.»
«غلامحسین معتمدی» روانپزشک نیز در این رابطه می گوید: «از نظر روانشناختی عشق حالت عاطفی شدیدی است که شامل جذبه، کشش، شوق جنسی و توجه عمیق نسبت به طرف مقابل می شود».
وی می افزاید: «عامل اصلی عشق های کاذب را باید در دوران کودکی و نوع تعلق خاطرهای اولیه فرد جستجو کرد.
افرادی که دچار این نوع عشق ها می شوند در دوران کودکی احساس تنهایی شدید می کرده اند. همچنین در این دوران هیچ گونه احساس تعهدی ندارند و برای همین در دوران نوجوانی و جوانی نیز نسبت به احساس محبتشان خود را متعهد نمی دانند و این حس خیلی زود فروکش می کند.»
این روانپزشک اضافه می کند: «البته افراد باید عشق ناکامل را نیز تجربه کنند زیرا این مسئله به بلوغ عاطفی آنها کمک می کند و والدین باید توجه داشته باشند که نباید عشق را یک تابو و چیزی ممنوع برای فرزندان خود بدانند.»